لغت‌نامه دهخدا
چودن . [ چ َ دَ ] (اِ) قالب فلزی . (ناظم الاطباء). چُدن . ترکیبی از آهن و زغال که تا پنج درصد زغال دارد، شکننده است و بدو رنگ سفید و خاکستری وجود دارد. چون سرد شود بر حجمش افزوده میشود از این رو در قالب گیری مورد استعمال فراوان دارد. || در تداول مردم خراسان بظرفی گفته میشود ک
