یال

yāl

معنی

۱. (زیست‌شناسی) موهای گردن اسب و شیر.
۲. [قدیمی] هیکل؛ اندام.
۳. (زیست‌شناسی) [قدیمی] گردن
⟨ یال‌وکوپال: [مجاز] هیکل و اندام قوی؛ برز و بالا.
⟨ یال‌وکوپال برکشیدن: [قدیمی، مجاز] نشان دادن زور بازو؛ قدرت‌نمایی کردن: ◻︎ عجب یال‌وکوپال برمی‌کشی / غباری به‌ گردون چه سرمی‌کشی (نورالدین ظهوری: لغت‌نامه: یال).

مترادف

۱. گردن
۲. زور، قدرت، قوه

جست‌وجوی دقیق

یال

لغت‌نامه دهخدا

یال . (اِخ ) یِیْل . (دانشگاه ...) دانشگاهی که بانی آن اِلیهویال است و آن را به سال 1701 م . در نیوهاون (کنکتی کوت ) تأسیس کرد.

یال

لغت‌نامه دهخدا

یال . (اِ) گردن باشد. (لغت فرس اسدی ). به معنی گردن باشد مطلقاً، اعم از گردن انسان و حیوان دیگر و به عربی عنق گویند. (برهان ). گردن . (آنندراج ). عنق . (غیاث اللغات ). گردن و عنق . (ناظم الاطباء). || بیخ گردن را گفته اند. (برهان ). بن گردن . (سروری ). بیخ گردن . (ناظم الاطباء

یال

لغت‌نامه دهخدا

یال . (اِ) مخفف عیال . (برهان قاطع چ معین ). فرزند و عیال . (برهان ). خدمتکار و نوکر. (ناظم الاطباء). عیال . (سروری ). اهل و عیال . و رجوع به یالمند شود.

یال

گویش بختیاری

1. یال؛ 2. انتهاى بلندى کوه.

یال

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) موهای گردن اسب و شیر.۲. [قدیمی] هیکل؛ اندام.۳. (زیست‌شناسی) [قدیمی] گردن&lang; یال‌وکوپال: [مجاز] هیکل و اندام قوی؛ برز و بالا.&lang; یال‌وکوپال برکشیدن: [قدیمی، مجاز] نشان دادن زور بازو؛ قدرت‌نمایی کردن: ◻︎ عجب یال‌وکوپال برمی‌کشی / غباری به‌ گردون چه سرمی‌کش

جست‌وجوی هم‌آوا

کلید دگرساز

alt key, alt

واژه‌های مصوب فرهنگستان

یکی از کلیدهای صفحه‏کلید رایانه که معمولاً با یک یا دو کلید دیگر به‌طور هم‏زمان فشار داده می‏شود تا کارکردی غیر از کارکرد اصلی هریک از کلیدهای ترکیب‏شونده ایجاد کند متـ . دگرساز

تگرگ‌کاهی

hail suppression, hail prevention

واژه‌های مصوب فرهنگستان

از بین‌ بردن دانه‌های بزرگ و زیان‌بار تگرگ که معمولاً با آمایش اَبر صورت می‌گیرد

سرسرای فروش بلیت

ticket booking hall, ticket hall

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تالار ویژۀ فروش انواع بلیت

تایر چهارفصل

all-season tyre/ all season tyer

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تایری با رویۀ بادوام و قدرت کشانش‌ مناسب در جاده‌های خیس و خشک که حرکتی نرم و بی‌صدا دارد

گردشگری بین‌قاره‌ای

long-haul tourism, long-haul travel

واژه‌های مصوب فرهنگستان

سفر طولانی غالباً بین‌قاره‌ای که با هواپیما معمولاً بیش از پنج ساعت طول می‌کشد

جست‌وجوی مشابه

یالم یالم رفتن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

linger

یالم یالم رفتن (خودمانی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

mosey

یالوغ

لغت‌نامه دهخدا

یالوغ . (ترکی ، اِ) پیاله ای که از شاخ کرگدن سازند.(ناظم الاطباء) (از شعوری ج 2 ورق 444 الف ). دگرگون شده ٔ بالغ است . رجوع به یالغ و نیز رجوع به بالغ شود.

یالا

لغت‌نامه دهخدا

یالا. [ یال ْ لا ] (صوت ) در تداول عامه مخفف «یااﷲ» است و آن به گاه شتاب کردن خواستن یا به شتاب کردن داشتن گفته شود: یالا، زودباش ! عجله کن ! و رجوع به یااﷲ ذیل «یا» شود.

یالاپان

لغت‌نامه دهخدا

یالاپان . (اِخ ) شهرکی است [به ماوراءالنهر ] . از وی تا لب رود پرک فرسنگی است و اندر وی سرای درم زدن است . (حدود العالم ص 116).

جست‌وجوی متن

چین نامتقارن

asymmetrical fold

واژه‌های مصوب فرهنگستان

چینی که یک یال آن در مقایسه با یال دیگر شیب تندتری دارد

عرف الاسد

دیکشنری عربی به فارسی

يال

فژ

فرهنگ فارسی عمید

یال اسب.

مکعب مستطیل

واژه‌نامه آزاد

درازخشت. در خشت (مکعب) یال ها هم اندازه اند. در درازخشت (مکعب مستطیل) یکی از یال ها درازتر است.

چین هم‏شیب

isocline 2, isoclinal fold

واژه‌های مصوب فرهنگستان

چینی که یال‌های آن با هم موازی است

جست‌وجوی هم‌آغاز

یال بند

لغت‌نامه دهخدا

یال بند. [ ب َ ] (ص مرکب ) این ترکیب در لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ، ذیل ترکیبات خودنما، خودسر، خودرای ، خودرو آمده است ، چنین : مردم یال بند و بی پروا و بی مشیر و بی استاد بارآمده . اما محتمل است این ترکیب صفتی و به عبارت بهتر مترادفی باشد کولی و لولی و غربال بند را. (یادداشت

یال پوش

لغت‌نامه دهخدا

یال پوش . (نف مرکب ) پوشنده ٔ یال . || (اِ مرکب ) پوشش یال . جامه که روی یال اسب اندازند. جامه که بدان یال اسب پوشند.

یالوغ

لغت‌نامه دهخدا

یالوغ . (ترکی ، اِ) پیاله ای که از شاخ کرگدن سازند.(ناظم الاطباء) (از شعوری ج 2 ورق 444 الف ). دگرگون شده ٔ بالغ است . رجوع به یالغ و نیز رجوع به بالغ شود.

یال حسین

لغت‌نامه دهخدا

یال حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جرگلان بخش مانه ٔ شهرستان بجنورد واقع در 32000 گزی شمال باختری مانه . دارای 105 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).<

یال مراد

لغت‌نامه دهخدا

یال مراد. [ م ُ ] (ص مرکب ) اسبی که یال دراز داشته باشد.(بهار عجم ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) : جلودارش ز بخت خویش شاد است روا کامش از این یال مراد است .شفیعاثر (در تعریف اسب . از بهارعجم ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دانیال

لغت‌نامه دهخدا

دانیال . (اِخ ) اسم اعجمی و نام پیغمبری است . (آنندراج ). دانیال از پیامبران بنی اسرائیل و همزمان کورش کبیر و داریوش بزرگ هخامنشی بوده است . در کودکی پس از گشوده شدن اورشلیم بدست نبوکدنصر، در سال 586 ق . م . در میان گروهی از یهودیان به اسارت

دانیال

لغت‌نامه دهخدا

دانیال . (اِخ ) ابن حزقیل . خوندمیر در حبیب السیر این دانیال را در عداد انبیاء عظام و پس از دانیال اکبر و معاصر لهراسب داند و نویسد که پس از تخریب بیت المقدس بدست بخت نصر و درگذشت دانیال اکبر، این دانیال امان نامه ای را که بخت نصر به دانیال اکبر داده بود نزد او برد و اهل بیت

دانیال

لغت‌نامه دهخدا

دانیال . (اِخ ) ابن محمد از حکام منفیتیون به بخاری است 1173 هَ . ق . (معجم الانساب و الاسرات زامباور ج 2 ص 407).

دانیال

لغت‌نامه دهخدا

دانیال . (اِخ ) ابن الطیفوری . او را دانیل نیز گفتندی . در دانش طب دست داشت و پس از طب آموزی به رهبانیت افتاد و بسبب ناسازی رفتار پدر و یا علت دیگر به مدینةالسلام درآمد، در شبی از شبهای ماه آب ، به شهری که گرماخیز و پرریگ بود و در همسایگی یوحنابن ماسویه مقام کرد. وقتی نیز میا

دانیال

لغت‌نامه دهخدا

دانیال . (اِخ ) پسر داود بود از ابی جایل (اول تواریخ 3: 1) که در «دوم سموئیل 3: 3» کیلاب خوانده شده است . (قاموس کتاب مقدس ).

ترجمه مقاله