یکتا

yektā

معنی

تنها؛ یگانه؛ بی‌همتا؛ بی‌مانند؛ بی‌نظیر.

مترادف

۱. تنها، فرد، مفرد، منفرد، واحد، وحید، یگانه
۲. بیمانند، بینظیر، بیهمال، بیهمتا
۳. یکدانه، یکعدد

جست‌وجوی دقیق

یکتا

لغت‌نامه دهخدا

یکتا. [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) به معنی یک عدد باشد. (برهان ) (آنندراج ). یک عدد. یک تاه . (ناظم الاطباء). یک لنگه . یک عدد. یک دانه . یکی .- بر یکتا زدن ؛ با رودی تنها زدن . با سازی تنها زدن :</sp

یکتا

فرهنگ فارسی عمید

تنها؛ یگانه؛ بی‌همتا؛ بی‌مانند؛ بی‌نظیر.

یکتا

فرهنگ فارسی معین

( ~.) (ص مر.) 1 - تنها. 2 - بی نظیر، بی مانند.

یکتا

جست‌وجوی هم‌آوا

مرغ توفان دیومِدی ترسو

Diomedea cauta

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گونه‏ای از تیرۀ دیومِدیان و راستۀ کبوتردریایی‌سانان با بدن سفید و سر خاکستری تیره که روی پر و دم آن سیاه و زیرش سفید است؛ منقار آن زرد است و لکه‌ای تیره‌ در بخش پایینیِ نوک آن وجود دارد

چقتای

لغت‌نامه دهخدا

چقتای . [ چ ُ ق َ ] (اِخ ) صورتی از جغتای ، نام پسر دوم چنگیز. و رجوع به جغتای شود.

کتا

کتا. [ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بویراحمدی سرحدی بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان . سکنه 250 تن . آب آن از چشمه . محصول آنجا غلات ، برنج ، پشم ، لبنیات . شغل اهالی زراعت و گله داری . صنایع دستی قالیچه ، جوال و جاجیم بافی است . (فرهنگ جغرافیای

کتا

لغت‌نامه دهخدا

کتا. [ ک َ ] (هزوارش ، اِ) به زبان زند و پازند کتابت و فرمان و نامه را گویند. (برهان ) (آنندراج ).

کتیا

لغت‌نامه دهخدا

کتیا. [ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میان بند بخش نور مازندران . (ازسفرنامه ٔ مازندران رابینو ص 110 و ترجمه ٔ ص 149).

جست‌وجوی مشابه

یکتاپرست

لغت‌نامه دهخدا

یکتاپرست . [ ی َ / ی ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) موحد. (یادداشت مؤلف ). که خدای یگانه پرستد. موحد که جز خدای یگانه نپرستد. و رجوع به موحد شود.

یکتاپرستی

لغت‌نامه دهخدا

یکتاپرستی . [ ی َ / ی ِ پ َ رَ ] (حامص مرکب ) عمل یکتاپرست . توحید. (یادداشت مؤلف ). خدای یگانه را پرستیدن . رجوع به توحید و یکتاپرست شود.

یکتاپیرهن

لغت‌نامه دهخدا

یکتاپیرهن . [ی َ / ی ِ هََ ] (ص مرکب ) یکتای پیراهن . یک لاقبا. || (ق مرکب ) با پیرهنی تنها بر تن : شب قبای صبر دلها چاک شد چون آمدی همچو شمع خلوت فانوس یکتاپیرهن . ابوطالب کلیم (از آنندرا

یکتاارخالق

لغت‌نامه دهخدا

یکتاارخالق . [ ی َ / ی ِ اَ ل ُ ] (ص مرکب ) که تنها ارخالق بی قبا بر تن دارد. (یادداشت مؤلف ). || یک لاقبا. و رجوع به یک لاقبا شود.

یکتادل

لغت‌نامه دهخدا

یکتادل . [ ی َ / ی ِ دِ ] (ص مرکب ) ساده لوح . صافی درون . (یادداشت مؤلف ) : تو یکتادلی و ندیده جهان چنان دان که درد تو دارد نهان . فردوسی . || صادق . صمیمی . مخلص . یک دل <span c