آتش افروز
فرهنگ فارسی عمید
۱. هر چیزی که با آن آتش روشن کنند؛ آتشگیره.
۲. کسی که آتش بیفروزد؛ آنکه آتش روشن کند.
۳. (صفت) [مجاز] فتنهانگیز.
۴. (اسم) کسی که در ایام عید نوروز آتش در دست میگیرد و شعلۀ آن را در دهان فرومیبرد و با شوخی و مسخرگی از مردم پول میگیرد؛ حاجیفیروز.
۲. کسی که آتش بیفروزد؛ آنکه آتش روشن کند.
۳. (صفت) [مجاز] فتنهانگیز.
۴. (اسم) کسی که در ایام عید نوروز آتش در دست میگیرد و شعلۀ آن را در دهان فرومیبرد و با شوخی و مسخرگی از مردم پول میگیرد؛ حاجیفیروز.