آوار

۱. غارت؛ چپاول: ◻︎ باد گویی نافه‌های تبتستان بر درید / باغ گویی کاروان شوشتر آوار کرد (فرخی: ۴۲۷).
۲. آزار؛ رنج؛ ستم؛ فساد.
۳. (صفت) بی‌نظم.