ابکار

۱. کشت‌و‌زرع؛ کشاورزی: ◻︎ چو ورزه به ابکار بیرون شود / یکی نان بگیرد به ‌زیر بغل (ناصرخسرو۱: ۳۲۱).
۲. مزرعه: ◻︎ دریغ سی‌وسه باره زر و دروازه ده / دریغ حایط و قصرم زمین و ابکارم (سوزنی: ۶۴).