(اسم مصدر) [عربی: استبراء] ۱. (فقه) تخلیۀ کامل ادرار از مثانۀ مردان با فشردن مجرای آن.
۲. (فقه) بازداشتن حیوان حلال‌گوشت از خوردن چیزهای نجس.
۳. برائت خواستن از وام یا عیب و تهمت؛ طلب برائت کردن.
۴. [قدیمی] خودداری از نزدیکی با زن به منظور سپری شدن مدت حیض.
مؤلف: حسن عميد، سرپرست تأليف و ويرايش: فرهاد قربان‌زاده، ناشر: اَشجَع، چاپ نخست: ۱۳۸۹
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.