افت
فرهنگ فارسی عمید
۱. = افتادن
۲. (اسم مصدر) کموکاست؛ کاهش.
〈 افتوخیز:
۱. افتادن و برخاستن.
۲. [مجاز] کامیابی و ناکامی.
۳. [مجاز] وقفه و پیشرفت.
۲. (اسم مصدر) کموکاست؛ کاهش.
〈 افتوخیز:
۱. افتادن و برخاستن.
۲. [مجاز] کامیابی و ناکامی.
۳. [مجاز] وقفه و پیشرفت.