بساطت

۱. بسیط بودن؛ ساده و بی‌تکلف بودن.
۲. [قدیمی] گشوده‌زبانی.
۳. [قدیمی] شیرین‌زبانی.
۴. [قدیمی] لطیفه‌گویی.