بنه
فرهنگ فارسی عمید
۱. اصل؛ بنیاد.
۲. (زیست‌شناسی) ساقه؛ تنه.
۳. (زیست‌شناسی) ریشه: ◻︎ هر شجر باغ ز سر تا بنه / مانده ز بی برگی خود برهنه (امیرخسرو: مجمع‌الفرس: بنه).
۴. (زیست‌شناسی) درختچه.
⟨ از بنه: ‹ازبن› [قدیمی] از بیخ؛ از ریشه؛ از اصل.
۲. (زیست‌شناسی) ساقه؛ تنه.
۳. (زیست‌شناسی) ریشه: ◻︎ هر شجر باغ ز سر تا بنه / مانده ز بی برگی خود برهنه (امیرخسرو: مجمع‌الفرس: بنه).
۴. (زیست‌شناسی) درختچه.
⟨ از بنه: ‹ازبن› [قدیمی] از بیخ؛ از ریشه؛ از اصل.
