تارک
فرهنگ فارسی عمید
ترک‌کننده؛ رهاکننده.
⟨ تارک دنیا: کسی که دنیا را ترک کند و گوشه‌نشین شود؛ زاهد؛ پارسا.
⟨ تارک صلات: ‹تارک‌الصلوة› کسی که نماز را ترک کند؛ آن‌که نماز نگزارد.
⟨ تارک دنیا: کسی که دنیا را ترک کند و گوشه‌نشین شود؛ زاهد؛ پارسا.
⟨ تارک صلات: ‹تارک‌الصلوة› کسی که نماز را ترک کند؛ آن‌که نماز نگزارد.
