تفرید

۱. (تصوف) کناره‌گیری ‌کردن؛ گوشه‌ گرفتن؛ دوری گزیدن از مردم.
۲. [قدیمی] فقیه شدن.
۳. [قدیمی] به یگانگی ‌پذیرفتن.