خوگرفرهنگ فارسی عمیدویژگی انسان یا حیوانی که با کسی انس و الفت گرفته است؛ مٲنوس: ◻︎ دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود / نازپرورد وصال است مجو آزارش (حافظ: ۵۶۰).
