خویدفرهنگ فارسی عمیدبوتۀ جو، گندم، و مانند آن که هنوز خوشه نبسته باشد: ◻︎ هرکه مزروع خود بخورد به خوید / وقت خرمنش خوشه باید چید (سعدی: ۵۲)، ◻︎ وآن قطرۀ باران که برافتد به سر خوید / چو قطرۀ سیماب است افتاده به زنگار (منوچهری: ۴۳).
