دمان
فرهنگ فارسی عمید
۱. = دمیدن
۲. (صفت) دمنده.
۳. (صفت) [مجاز] غرنده؛ خروشنده؛ خروشان.
۴. (صفت) [مجاز] مست و خشمناک: ◻︎ به لطفی که دیدهست پیل دمان / نیارد همی حمله بر پیلبان (سعدی۱: ۸۸).
۵. (قید) در حال دمیدن.
۲. (صفت) دمنده.
۳. (صفت) [مجاز] غرنده؛ خروشنده؛ خروشان.
۴. (صفت) [مجاز] مست و خشمناک: ◻︎ به لطفی که دیدهست پیل دمان / نیارد همی حمله بر پیلبان (سعدی۱: ۸۸).
۵. (قید) در حال دمیدن.