سناد

در عروض، از عیوب قافیه و آن اختلاف ردف است خواه اصلی باشد یا زائد، مانند زندگانی و نشینی، قدر و صبر. Δ شاعران عرب اجتماع واو و یا را در ردف اصلی جایز می‌دانند و مثلاً عمود و شهود را با عمید و شهید قافیه می‌کنند.