شگفتی

۱. تعجب؛ تحیر.
۲. (اسم) [قدیمی] حیرت‌آور: ◻︎ شگفتی‌تر از کار من در جهان / نبیند کسی آشکارونهان (فردوسی: ۵/۵۱۶).