صاحب تصرف
فرهنگ فارسی عمید
۱. آنکه در امری حق تصرف دارد؛ مالک؛ متصرف.
۲. (تصوف) مرشد و پیری که در احوال مرید تصرف کند و حالت تازهای به او دهد یا حالتی را از او سلب کند.
۲. (تصوف) مرشد و پیری که در احوال مرید تصرف کند و حالت تازهای به او دهد یا حالتی را از او سلب کند.
