طریقت

۱. (تصوف) روش اهل صفا و سلوک؛ تزکیۀ باطن: ◻︎ ز مشکلات طریقت عنان متاب ای دل / که مرد راه نیندیشد از نشیب‌وفراز (حافظ: ۵۲۴)، ◻︎ در طریقت هرچه پیش سالک آید خیر اوست / بر صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست (حافظ: ۱۶۱).
۲. (اسم) [قدیمی] روش؛ شیوه.
۳. (اسم) [قدیمی] مسلک؛ مذهب؛ سیرت.