ظرف
فرهنگ فارسی عمید
وسیله‌ای مقعر و فرورفته که برای پختن و خوردن غذا و نگهداری برخی چیزها کاربرد دارد، مانند بشقاب، لیوان، قابلمه، و ماهی‌تابه.
⟨ ظرف زمان: (ادبی) در دستور زبان، اسمی که دلالت بر زمان وقوع چیزی می‌کند؛ اسم زمان.
⟨ ظرف مکان: (ادبی) در دستور زبان، اسمی که دلالت بر مکان وقوع و استقرار چیزی می‌کند؛ اسم مکان.
⟨ ظرف لعاب‌دار: ظرفی که آن را لعاب داده باشند.
⟨ ظرف زمان: (ادبی) در دستور زبان، اسمی که دلالت بر زمان وقوع چیزی می‌کند؛ اسم زمان.
⟨ ظرف مکان: (ادبی) در دستور زبان، اسمی که دلالت بر مکان وقوع و استقرار چیزی می‌کند؛ اسم مکان.
⟨ ظرف لعاب‌دار: ظرفی که آن را لعاب داده باشند.
