عزلت

گوشه‌نشینی؛ خانه‌نشینی؛ دوری و کناره‌گیری از مردم.
⟨ عزلت گزیدن: (مصدر لازم) گوشه گرفتن؛ گوشه‌نشینی اختیار کردن؛ ترک مراوده با مردم کردن.