غضب
فرهنگ فارسی عمید
خشم گرفتن؛ خشم کردن بر کسی؛ خشمگینی؛ خشم.
〈 غضب راندن بر کسی: [قدیمی] خشم و تندی نشان دادن بر او.
〈 غضب کردن: (مصدر لازم) خشم گرفتن؛ خشمگین شدن.
〈 غضب راندن بر کسی: [قدیمی] خشم و تندی نشان دادن بر او.
〈 غضب کردن: (مصدر لازم) خشم گرفتن؛ خشمگین شدن.