غیه
فرهنگ فارسی عمید
فریاد؛ بانگ و آواز بلند.
〈 غیه برداشتن: (مصدر لازم) [قدیمی] =〈 غیه کشیدن
〈 غیه زدن: (مصدر لازم) [قدیمی] =〈 غیه کشیدن
〈 غیه کشیدن: (مصدر لازم) بانگ برآوردن؛ فریاد بلند کشیدن.
〈 غیه برداشتن: (مصدر لازم) [قدیمی] =〈 غیه کشیدن
〈 غیه زدن: (مصدر لازم) [قدیمی] =〈 غیه کشیدن
〈 غیه کشیدن: (مصدر لازم) بانگ برآوردن؛ فریاد بلند کشیدن.