مراق

۱. (زیست‌شناسی) لایۀ خارجی پردۀ صفاق.
۲. (طب قدیم) نوعی مالیخولیا که آن را ناشی از افزایش سودا می‌دانستند و عقیده داشتند که گردن بیمار ستبر می‌شود.