پایه دار
فرهنگ فارسی عمید
۱. دارای پایه؛ آنچه پایه داشته باشد.
۲. [مجاز] کسی که در ادارۀ دولتی پایه و رتبه دارد.
۳. [مجاز] صاحبرتبه.
۴. [مجاز] دارای قدر و منزلت.
۲. [مجاز] کسی که در ادارۀ دولتی پایه و رتبه دارد.
۳. [مجاز] صاحبرتبه.
۴. [مجاز] دارای قدر و منزلت.