پرغونهفرهنگ فارسی عمیدهرچیزی که زشت و نازیبا باشد؛ زشت؛ نازیبا؛ فرخچ: ◻︎ ای پرغونه و باژگونه جهان / مانده من از تو به شگفت اندرا (رودکی: ۴۹۱).
