پیروزگر
فرهنگ فارسی عمید
۱. عطاکنندۀ پیروزی؛ پیروزیدهنده؛ پیروزگرداننده.
۲. (اسم، صفت) از صفات باریتعالی: ◻︎ سپاس از خداوند پیروزگر / که آوردمان رنج و سختی به سر (فردوسی: ۳/۱۷۶).
۳. مظفر؛ فاتح: ◻︎ بگفتش جاودان پیروزگر باش / همیشه نامجوی و نامور باش (فخرالدیناسعد: ۵۹).
۲. (اسم، صفت) از صفات باریتعالی: ◻︎ سپاس از خداوند پیروزگر / که آوردمان رنج و سختی به سر (فردوسی: ۳/۱۷۶).
۳. مظفر؛ فاتح: ◻︎ بگفتش جاودان پیروزگر باش / همیشه نامجوی و نامور باش (فخرالدیناسعد: ۵۹).