انابت

۱. (تصوف) رجوع از غفلت به ذکر. Δ گفته‌اند که توبه در افعال ظاهری است و انابه در امور باطنی.
۲. (تصوف) فرار از خلق به سوی حق.
۳. [قدیمی] بازگشتن به سوی خدا؛ توبه کردن؛ دست برداشتن از گناه؛ توبه.