آلاء

آلاء. (ع اِ) ج ِ اِلْی و اَلْی . نعمتها. نیکیها. نیکوئیها. (ربنجنی ) :
صفت و نعت او بنزد خرد
همه آلاء کبریا باشد.

مسعودسعد.

پس پرده بیند عملهای بد
همه پرده پوشد به آلای خود.

سعدی .