اتن

اتن . [ اُ ت ُ ] (ع اِ) زمین بلند. || ج ِ اَتان و اِتان ، بمعنی خرماده . || ج ِ اَتّون و اَتون ، بمعنی آتشدان و کوره ٔ نان پزان و آهک پزان و غیره . (منتهی الارب ).