ارزاف
لغتنامه دهخدا
ارزاف . [ اِ ] (ع مص ) شتابانیده شدن در هزیمت و مانند آن . بشتافتن از بیم . شتافتن در رفتن . || متوحش گردیدن . || بانگ کردن شتر. || مضطر کردن کسی را به : ارزفه الیه . || پیش درآمدن کسی را به : ارزف الیه . || ارزاف ناقه ؛ پویه دوانیدن آن : ارزفت الناقة.
