اغتراب
لغتنامه دهخدا
اغتراب . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) از دیار خویش دور گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). دور ماندن و برکنده شدن از میهن . (از اقرب الموارد). || دربیگانگان نکاح کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ازدواج کردن با غیر خویشاوندان . (از اقرب الموارد).
