ان

ان . [ اَن ن ] (ع مص ) نالیدن . (یادداشت مؤلف ). نالیدن کسی : أن ّ الرجل أناً و انیناً و اناناً و تأناناً (از باب ضرب ). (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || ریختن . (یادداشت مؤلف ): أن ّ الماء أنّاً؛ ریخت آن آب را. || گاه بمعنی «کان » آید، کقولهم لاافعله ما ان فی السماء نجم ؛ یعنی نمی کنم این کار را تا در آسمان ستاره ای هست . و همچنین لاافعله ما ان فی الفرات قطرة. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).