بخت برگشتن
لغتنامه دهخدا
بخت برگشتن . [ ب َ ب َ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) وارون شدن بخت . گشته شدن اقبال :
یکایک ازو بخت برگشته شد
به دست یکی بنده بر کشته شد.
آدمی را که بخت برگردد...
یکایک ازو بخت برگشته شد
به دست یکی بنده بر کشته شد.
فردوسی .
آدمی را که بخت برگردد...