بر فسان خوردن

بر فسان خوردن . [ ب َ ف َ خوَرْ /خُرْ دَ ] (مص مرکب ) خوردن به سنگ فسان یعنی سنگی که با آن شمشیر و کارد و جز آن تیز کنند. مجازاً، تیزشدن تیغ و خنجر و امثال آن . (آنندراج ) :
نی تند گردد آن و نه این سوده میشود
هرچند تیغ مهر خورد بر فسان برف .

محمد سعید اشرف (آنندراج ).