بزرگ سایه
لغتنامه دهخدا
بزرگ سایه . [ ب ُ زُ ی َ / ی ِ ] (ص مرکب ) بلندسایه . باعظمت . بلندپایه . نعمت و راحت و نواخت رساننده به مردمان :
میر بزرگ سایه و میر بزرگ نام
میر بلندهمت و میر بلندرای .
میر بزرگ سایه و میر بزرگ نام
میر بلندهمت و میر بلندرای .
فرخی .