بی گروه

بی گروه . [ گ ُ ] (ص مرکب ) (از: بی + گروه ) بی جمعیت . بی همراهان . بتنهایی :
سکندر چو بشنید شد سوی کوه
بدیدار بر تیغ شد بی گروه .

فردوسی .

رجوع به گروه شود.