خسف

خسف . [ خ َ ] (ع اِ) نقصان . کمی . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). || مخرج آب چاه . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || فرورفتگی و پستی و مغاکی ظاهر زمین . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خُسف . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || ابر که از سوی مغرب اقصی دست راست قبله برآید. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). || (اِ مص ) خواری . اذلال . (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ) (از منتهی الارب ). || نگهداری و حفظ ستور در جایی بدون علف . (از منتهی الارب ). || ناشتا. بدون غذا. منه : شربنا علی الخسف ؛ نوشیدیم بدون خوردن چیزی . و ایضاً منه : بات فلان الخسف ؛ گرسنه شب گذرانید فلان . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).