خنده ٔ آفتابلغتنامه دهخداخنده ٔ آفتاب . [ خ َ دَ / دِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از طلوع خورشید : خنده ٔ آفتاب صبح آرای .حسین ثنائی (از آنندراج ).