خویشتن پرستیدنلغتنامه دهخداخویشتن پرستیدن . [ خوی / خی ت َ پ َ رَ دَ ] (مص مرکب ) خودپرستیدن . خودخواه بودن . خودپسندی کردن . خود را پسندیدن : تا تو ببینیم و خویشتن نپرستیم .سعدی (غزلیات ).
