درربارلغتنامه دهخدادرربار. [ دُ رَرْ ] (نف مرکب ) درربارنده . بارنده ٔ درر. آنکه یا آنچه درها بارد. || فصیح . (ناظم الاطباء) : از رشحات خامه ٔ درربار ریاض اخبار شاه فلک اقتدار بر وجهی نضارت یابد. (حبیب السیر چ تهران ج 3 جزو 4 ص 323).
