درون آشوب
لغت‌نامه دهخدا
درون آشوب .[ دَ ] (نف مرکب ) برهم زننده ٔ جمعیت خاطر. آنچه مایه ٔ نگرانی و افسردگی و اضطراب خاطر شود :
بلائی زین درون آشوب تر نیست
که رنج خاطر است ار هست ور نیست .
|| آنچه مزاج را از اعتدال بگرداند و معده را منقلب سازد و تهوع آرد.
بلائی زین درون آشوب تر نیست
که رنج خاطر است ار هست ور نیست .
سعدی .
|| آنچه مزاج را از اعتدال بگرداند و معده را منقلب سازد و تهوع آرد.
