درگه پرست

درگه پرست . [ دَ گ َه ْ پ َ رَ ] (نف مرکب ) درگه پرستنده . پرستنده ٔ درگه . خادم و بنده و ملازم درگاه :
همی گردد در این شاهانه بستان
بکام خویش با درگه پرستان .

(ویس و رامین ).