دشمن شناس

دشمن شناس . [ دُ م َ ش ِ ] (نف مرکب ) که دشمن را بشناسد. شناسنده ٔ دشمن . عارف خصم و عدو :
برون شد یزک دار دشمن شناس
یتاقی کمر بست بر جای پاس .

نظامی .

|| (ن مف مرکب ) که دشمن او را شناسد. معروف نزد دشمن . که دشمن بر او عارف باشد.