رهدار

رهدار. [ رَ ] (نف مرکب ) راهدار. (ناظم الاطباء). گمرکچی . راهبان . (یادداشت مؤلف ) :
ز بیم تیغ رهداران بهرام
ز ره رفتن نبودش یکدم آرام .

نظامی .

گاه دزدیم و گهی شحنه و گه دامغاچی
گاه رهدار و گهی رهزن و گه طراریم .

مولوی .

رجوع به راهدار در همه ٔ معانی شود.