رویین چنگ

رویین چنگ . [ چ َ ] (ص مرکب ) کسی که پنجه ٔ او رویین باشد. (ناظم الاطباء). که چنگال و سرپنجه از روی دارد و آن کنایه از قدرت نیروی سرپنجه است :
گرچه شاطر بود خروس به جنگ
چه زند پیش باز رویین چنگ .

سعدی (گلستان ).