سایه کوهیلغتنامه دهخداسایه کوهی . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) سرخی تیره آمیخته بکبودی و سبزی . برنگ آن قسمت سایه دار از کوه که از دور بزور دیده شود. (یادداشت مؤلف ).