سبغة

سبغة. [ س َ غ َ ] (ع اِمص ) سعة و رفاهیت . (اقرب الموارد). فراخی و رفاهیت و تن آسانی . (منتهی الارب ) :
تن خویشتن سبغه دونان کنند
ز دشمن تحمل زبونان کنند.

سعدی (بوستان ).