سپیده دم
لغت‌نامه دهخدا
سپیده دم . [ س َ / س ِ دَ / دِ دَ ] (اِ مرکب ) سحرگاه و دم صبح صادق . (برهان ). گاه طلوع صبح صادق و دمیدن سپیده . (آنندراج ). صبح صادق . (غیاث ). سحر. (شرفنامه ). فلق . مُغْرَب . (منتهی الارب ) :
دلخسته و مجروحم و پی خسته و گمراه
گریان بسپیده دم و نالان بسحرگاه .
چنین گفت بهمن که این رستم است
و یا آفتاب سپیده دم است .
زین سپس وقت سپیده دم هر روز بمن
بوی مشک آرد از آن سنبل و نورسته نسیم .
قمر بسان چشم دردگین شود
سپیده دم شود چو توتیای او.
چون سپیده دم بحکمت درکشید
از نیام نیلگون زرین حسام .
بهر سپیده دمی و بهر شبانگاهی
ز نزد من بزمین بر پراکنند قضا.
قاف تا قاف جهان بینی شب وحشت چنانک
تا دم صورش سپیده دم نخواهی یافتن .
سپیده دم ز دست زنگی شب
رهایی یافت چون بیمار از تب .
سپیده دم چو دم برزد سپیدی
سیاهی خواند حرف ناامیدی .
خوشا سپیده دمی باشد آنکه بینم باز
رسیده بر سر اﷲاکبر شیراز.
ز آستان تو آموخت در طریقت مهر
سپیده دم که صبا چاک زد شعار سیاه .
سپیده دم که وقت کار عام است
نبید مشکبو رسم کرام است .
دلخسته و مجروحم و پی خسته و گمراه
گریان بسپیده دم و نالان بسحرگاه .
خسروانی .
چنین گفت بهمن که این رستم است
و یا آفتاب سپیده دم است .
فردوسی .
زین سپس وقت سپیده دم هر روز بمن
بوی مشک آرد از آن سنبل و نورسته نسیم .
فرخی .
قمر بسان چشم دردگین شود
سپیده دم شود چو توتیای او.
منوچهری .
چون سپیده دم بحکمت درکشید
از نیام نیلگون زرین حسام .
ناصرخسرو.
بهر سپیده دمی و بهر شبانگاهی
ز نزد من بزمین بر پراکنند قضا.
مسعودسعد.
قاف تا قاف جهان بینی شب وحشت چنانک
تا دم صورش سپیده دم نخواهی یافتن .
خاقانی .
سپیده دم ز دست زنگی شب
رهایی یافت چون بیمار از تب .
نظامی .
سپیده دم چو دم برزد سپیدی
سیاهی خواند حرف ناامیدی .
نظامی .
خوشا سپیده دمی باشد آنکه بینم باز
رسیده بر سر اﷲاکبر شیراز.
سعدی .
ز آستان تو آموخت در طریقت مهر
سپیده دم که صبا چاک زد شعار سیاه .
حافظ.
سپیده دم که وقت کار عام است
نبید مشکبو رسم کرام است .
؟
