سیخگاه

سیخگاه . (اِ مرکب ) جایی از اندام ستور که چون بر آن سیخک زنند تند رود :
کلکت که ز نوک او چکد بحر
خوش یافته سیخگاه کان را.

نورالدین ظهوری (از آنندراج ).

مراد آن است که کسی بداند که به چیزی شخصی را از جا میتوان درآورد و آن شخص به چه چیز از جا درمیاید. (برهان ).